رعایت ایمنی بیمار طی فرایند انتقال خون در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران

چکیده زمینه و هدف: انتقال خون یکی از فراوان ترین فرایند هایی است که برای بیماران بستری صورت می گیرد و با وجود کمک قابل توجه این فرآورده به احیا زندگی، کنترل نادرست آن می تواند به عوارضی بیانجامد که خطرات زیادی را به همراه داشته باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی رعایت ایمنی بیمار طی انتقال خون در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی و از نوع مشاهده ای در سال 1393 انجام شد که برای اجرای آن ابتدا دو بیمارستان بزرگ دانشگاه و سپس در هر بیمارستان به تصادف از بخش های جراحی، اورژانس و ویژه انتخاب شدند. محقق با مراجعه به بخش ها، فرایند انتقال خون موجود را مشاهده می نمود. ابزار این پژوهش چک لیستی با 38 سوال بود که توسط محققان براساس راهنماها و پروتکل های موجود تدوین شده بود. مشاهدات از پرونده ها و هم چنین عملکرد افراد صورت گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و با نرم افزار spss نسخه 16 انجام شد. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که ایمنی بیمار قبل از تزریق تنها در کمتر از یک پنجم (19.2%) و حین تزریق تقریبا در یک سوم موارد (32.7%) به طور مطلوب برآورده می شود. در صورت بروز عوارض بیشتر افراد (بیش از 70%) عملکرد مطلوبی جهت برطرف نمودن عارضه و اطلاع به پزشک داشتند. نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج مطالعه که نشان داد ایمنی بیمار قبل از تزریق و حین آن وضعیت مطلوبی ندارد، پیشنهاد می شود کلاس های بازآموزی در این زمینه گذاشته شود و بر اهمیت رعایت ایمنی قبل و حین تزریق به عنوان مرحله ای پیشگیرانه جهت جلوگیری از هرگونه خطر و عارضه تاکید شود. هم چنین توصیه می شود، کتابچه راهنمای این فرآیند به طور مناسب در دسترس پرستاران جهت مطالعه و اجرا قرار گیرد و تاثیر وجود آنها نیز مورد پژوهش قرار گیرد.